ضامن های سخت افزاری را می توان در موقعیت مثبت قفل یا محکم کرد. چندین تکنیک و مکانیسم وجود دارد که ممکن است برای رسیدن به این هدف مورد استفاده قرار گیرد.
یکی از تکنیک های غیرمعمول استفاده از قفل یا قفل قفل دار است. این شامل نصب یک هاپ بر روی مکانیسم چفت است که امکان اتصال قفل را فراهم می کند. هنگامی که قفل درگیر است، از جابجایی یا جابجایی ضامن جلوگیری می کند، بنابراین آن را در جای خود محکم می کند.
روش دیگر استفاده از یک اهرم قفل یا مراقبت از قفل است. این نوع ضامن همراه با مراقبتی است که ممکن است چرخانده شود یا قفل شود. هنگامی که کوپ با قفل است، از هرگونه حرکت قفل جلوگیری می کند و عملکرد ثابت و پایداری را ارائه می دهد.
برخی از ضامن‌ها به‌علاوه مکانیسم‌های قفل داخلی مشخصه دارند. این قفل‌ها را می‌توان با لغزش یا چرخاندن یک اهرم یا زبانه کوچک فعال کرد که در چرخش با یک شکاف یا بریدگی مربوطه روی مکانیسم چفت درگیر می‌شود. هنگامی که قفل درگیر است، از هرگونه جابجایی یا حرکت ناخواسته قفل جلوگیری می کند.
علاوه بر این روش ها، ضامن های قفل کننده تخصصی نیز در بازار موجود است. این چفت‌ها اغلب شامل مکانیسم‌های قفل برتر هستند که از قفل‌های کلیدی، قفل‌های جمعی یا قفل‌های دیجیتالی تشکیل شده‌اند. این مکانیسم‌های قفل، لایه‌ای بیشتر از حفاظت را ارائه می‌دهند و ممکن است فقط با کلید یا مخلوط مناسب باز یا جدا شوند.
توجه به این نکته ضروری است که رویکرد دقیق قفل کردن یا ایمن کردن قفل ضامن سخت افزاری به طراحی و مشخصات خود چفت بستگی دارد. تولیدکنندگان مختلف قفل نیز ممکن است دارای مکانیسم‌های قفل انحصاری باشند، بنابراین مهم است که با مشخصات محصول یا دستورات ارائه‌شده توسط تولیدکننده برای روش صحیح ایمن کردن قفل مشورت کنید.
در نهایت، ضامن‌های سخت‌افزاری ممکن است با استفاده از استراتژی‌های مختلف از جمله درزهای قفل‌شونده، قفل‌های قفل، اهرم‌ها یا دستگیره‌های قفل، مکانیسم‌های قفل یکپارچه یا قفل‌های تخصصی، در نقش مثبت قفل یا ایمن شوند. ترجیح تکنیک به چیدمان قفل و سطح ترجیحی امنیت مورد نیاز بستگی دارد.
